Η Επιτροπή Γραμμάτων & Τεχνών του Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ καλεί τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους, να παρακολουθήσουν την παράσταση «Όμορφη πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Βάλαρη, το Σάββατο 18 Ιανουάριου 2020, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη 1, τηλ.: 210 7282333
- Ώρα έναρξης: 21:00
- Ώρα προσέλευσης : 20:30
- Τιμή εισιτηρίου: Μέλη και μη μέλη : 22 € (Β΄ θέση)
Δηλώσεις συμμετοχής με ταυτόχρονη καταβολή του αντιτίμου του εισιτηρίου, μέχρι την Τετάρτη 18/12/2019, λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων, στους παρακάτω συναδέλφους:
- Βάσω Καρέζου Περισσός τηλ: 210-214 4341
- Χάρη Χρονόπουλο Λαοδικείας τηλ: 210-749 5260
- Μιχάλη Βρούτση Αθηνάς τηλ: 210-749 5792
Τα εισιτήρια θα τα παραλάβετε από τους συναδέλφους στους οποίους δηλώσατε.
Λαϊκή Ορχήστρα «ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ»
Τραγουδούν: Γιάννης Κότσιρας, Δημήτρης Μπάσης
Συμμετέχει: Σαλίνα Γαβαλά
Ειδική συμμετοχή: Γιώτα Νέγκα
Παίζουν: Κώστας Καζάκος, Γιώργος Κιμούλης, Πέγκυ Σταθακοπούλου, Ελισάβετ Μουτάφη, Κωνσταντίνος Καζάκος, Γιώργος Βάλαρης, Αιμίλιος Ράφτης, Άκης Σιδέρης και η Λήδα Πρωτοψάλτη
Χορεύουν: Ιωάννα Θεοδώρου, Αλέξανδρος Κειβανάι, Ηλίας Μπαγεώργος, Φαίδρα Νταιόγλου, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Στεφανία Σωτηροπούλου, Κωνσταντίνος Φρίγγας.
Μουσική & ποίηση: Μίκης Θεοδωράκης
Σύνθεση έργου- σκηνοθεσία: Γιώργος Βάλαρης
Πεζά κείμενα: Γιώργος Βάλαρης – Στέλιος Παπαδόπουλος
Χορογραφία: Φώτης Νικολάου
Σκηνικά- video art: X SQUARE DESIGN LAB Χρήστος Μαγγανάς – Χριστόφορος Κώνστας
Κοστούμια: Έλενα Παπανικολάου
Φωτισμοί: Γιώργος Τέλλος
Διεύθυνση παραγωγής: Δημήτρης Χωριανόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Φρίγγας
Βοηθός παραγωγής: Δέποινα Βενιχάκη
Φωτογράφος: Γιώργος Καλφαμανώλης
Δημιουργία trailer: X SQUARE DESIGN LAB – Φώτης Φωτόπουλος
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Σχεδόν εξήντα χρόνια μετά. ΄Eνα εμβληματικό έργο του Μίκη Θεοδωράκη, μια ομάδα αποτελούμενη από ηθοποιούς, τραγουδιστές, χορευτές, κείμενα που μιλούν για όσα μας απασχολούν και αξέχαστα τραγούδια όπως «Ομορφη πόλη», «Φεγγάρι μάγια μού ’κανες», «Μέσα στα μαύρα σου μαλλιά», «Της δικαιοσύνης», «Ενα το χελιδόνι», «Στρώσε το στρώμα σου», «Οταν με δείτε να μιλώ», «Μαργαρίτα, Μαργαρώ», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Είμαστε δυο», «Το τρένο φεύγει στις οκτώ», «Γωνιά γωνιά».
«Προσπαθούμε να αναβιώσουμε τη θρυλική παράσταση του 1962 –πράγμα δύσκολο– σε μια σύγχρονη “Ομορφη πόλη” του 2020, μέσα από μια πολύμηνη μελέτη της ζωής και του έργου του συνθέτη και ποιητή Μίκη Θεοδωράκη», δήλωσε ο σκηνοθέτης Γ. Βάλαρης. «Επιμένω στο ποιητής, καθώς τα ποιήματά του –μαζί με κάποια πεζά κείμενα που γράφω με τον Στέλιο Παπαδόπουλο– σφραγίζουν την παράστασή μας και ντύνουν μια παραγωγή που έχει ως άξονα τη μουσική. Η συμβουλή του Μίκη ήταν τα κείμενα να έχουν κάτι καινούργιο. Ετσι, έχουμε μια σύγχρονη πόλη, στην οποία συνυπάρχουν πολλές διαχρονικές επιτυχίες του».
Το δικό του μήνυμα έστειλε στους συντελεστές της παράστασης και ο συνθέτης. «Θα ήθελα τόσο να είμαι σήμερα μαζί σας, όμως δυστυχώς δεν μπορώ. Σας στέλνω λοιπόν την αγάπη μου και τις ευχές μου για την παράσταση της “Ομορφης πόλης”, που απ’ όσα μπόρεσα να διαβάσω, την θεωρώ σταθμό για την τόλμη και την ομορφιά της. Αλλά και γιατί τόσο πλουσιοπάροχα πλάι στην μουσική και στα τραγούδια μου αποκαλύπτει στο μεγάλο κοινό και το άλλο κομμάτι του έργου μου, τα δικά μου ποιήματα. Με συγκινεί ιδιαίτερα ότι πλάι στους συνεργάτες και φίλους μουσικούς και ερμηνευτές ήρθαν να προστεθούν ηθοποιοί τόσο μεγάλης αξίας και ακτινοβολίας. Τα οφείλω όλα στον Γιώργο Βάλαρη που έπεσε κυριολεκτικά σαν ένας φωτεινός διάττων επάνω στη ζωή και στο έργο μου για να τα φωτίσει, ειδικά τώρα, στο λυκόφως του απόλυτου πόνου και της αγάπης που νιώθει όποιος είναι φορτωμένος με τόσα πολλά χρόνια όπως εγώ…».
«Καταντάει σχεδόν ανέκδοτο να μιλάω σήμερα για την “Ομορφη πόλη”, αφού το 1962 παραλίγο να πάρω μέρος στην πρώτη παράσταση αλλά δίστασα καθώς προερχόμουν από το Θέατρο Τέχνης κι από φόβο δεν ήθελα να εμπλακώ με ένα θέαμα που τότε το ανέφεραν ως “επιθεώρηση”. Από τότε βέβαια έχω συνδεθεί με πολλούς τρόπους με τον Μίκη», είπε παίρνοντας τον λόγο ο Κώστας Καζάκος. «Ο Μίκης είναι δείγμα του τόπου και της ζωής μας. Είναι από εκείνα τα αντιφατικά που συμβαίνουν όταν ένας μικρός, φτωχός τόπος παράγει μια τόσο πλούσια καλλιτεχνική παραγωγή που σχεδόν δεν μπορεί να εξηγηθεί».
